koła zębatego

См. также в других словарях:

• uzębienie — n I, blm 1. «zespół zębów jamy ustnej kręgowców, u większości ssaków i człowieka zróżnicowanych na siekacze, kły, zęby przedtrzonowe i trzonowe» Uzębienie człowieka, zwierzęcia. Braki w uzębieniu. 2. techn. «zespół zębów koła zębatego, piły,… …   Słownik języka polskiego

• korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… …   Słownik języka polskiego

• piła — ż IV, CMs. pile; lm D. pił 1. «narzędzie ręczne lub maszynowe do przecinania materiałów (drewna, metali, kości, kamieni itp.), zwykle mające postać uzębionej stalowej listwy lub tarczy» Piła ręczna, mechaniczna. Piły elektryczne, pneumatyczne.… …   Słownik języka polskiego

• podziałka — ż III, CMs. podziałkałce; lm D. podziałkałek 1. «stosunek liczbowy wielkości liniowych przedstawionych na rysunku technicznym, mapie, modelu itp. do odpowiednich rzeczywistych wielkości danego przedmiotu; skala» Podziałka geograficzna, rysunkowa …   Słownik języka polskiego

• ślimak — m III, DB. a, N. ślimakkiem; lm M. i 1. «zwierzę z gromady o tej samej nazwie, występujące w licznych gatunkach, charakteryzujące się jedną lub dwiema parami czułków, nogą dobrze rozwiniętą, służącą do pełzania i muszlą najczęściej zwiniętą… …   Słownik języka polskiego

• wieniec — m II, D. wieńca; lm M. wieńce, D. wieńców 1. «wiązanka w kształcie koła, upleciona z kwiatów, liści, kłosów itp.; duży wianek, girlanda opasująca coś dokoła» Wieniec z jedliny i kwiatów. Wieniec na trumnę. Złożyć wieniec pod pomnikiem. Włożyć… …   Słownik języka polskiego